Mark Twain der ki: Hayatınızda iki önemli gün vardır; ilki doğdunuz gün ikincisi neden doğduğunuzu keşfettiğiniz gün! İlkinde nefes alırsınız ikincisinde yaşamaya başlarsınız... Evet “Yol” her ne kadar anlatılmaz yaşanır olsada yukarıdaki gibi nefesle birlikte yaşamaya başlıyorsunuz teşekkürler “Canım Kendim” ekibi 💐

Nasıl anlatılır, nerden başlanır bilmem ki? Canım Kendim ekibiyle
2020 Eylülünde ilk Yol Kampı'yla başlayan yolculuğum 2021 Kasımı'nda sonlanan ilk Nefes Koçluğu eğitimiyle güçlenerek devam ediyor.
Çok mu zor, yapabilecek miyim v.b. zihnimde deli sorularla kimi zaman gülerek kimi zaman ağlayarak eğitimi tamamladım şükür🙏🙏
Şu an içimde yol arkadaşlarımın ve eğitmenlerinin özlemi ve  nefesine aracılık edeceğim canlarla buluşacak olmanın heyecanı var.
Eğitim süresince eğitmenlerimizden sağnak yağmur gibi akan bilgilerden şaşkına dönmüş olsam da bilgiler her geçen gün daha da anlam kazanıyor ve ihtiyacım olan zamanda imdadıma yetişiyor.
Nefes koçluğu eğitimimiz sona ermesine rağmen, ilk olarak 2020 Eylülünde elimi  tutan ve  hiç bırakmayan can eğitmenlerim Şebnem Deniz, Emrah Günaçar ve Sevgi Çınar'a,  her sorunumuza çözüm üreten İbrahim Türkeli'ye, teknik desteğini esirgemeyen Umut İçli'ye, güzel anlarımızı ölümsüzleştiren Pelin Büyük'e, kısaca  tüm Canım Kendim ekibine çok çok  teşekkür  ediyorum😊😊
Şükürler olsun🙏🙏

Sizin dört günde 37 kardeşiniz oldu mu hiç ? Benim oldu. Hepside bu toprakların en güzel kalpli insanları. Önce bir yol çıktı karşıma sonra bir orman.  Bu yolda düşmek yok, yetişen sihirli eller var tutarlar. Bitti mi sandın nefesin aldırırlar. Umudun mu yok yüklerler. Kalbin mi çarptı huzur dolu sesleriyle sakinleştirirler.  Gel bir bırak kendini onların sihirli ellerine... Bu ormana, girdiğin gibi çıkamazsın seni elleriyle şifalandiran güzel kalplerin, zihnimde anlattıkları ve huzur kokulu gülümseleri var. O ormana bıraktığımız zihnimizin en ayık, gönlümüzün en çakırkeyif kahkahaları var. Hüzünlü bir sonbaharda doğdum diye bahar sevincini bunca unutmuş olamazdım.  Yol bir kez düştü gönlüme. Bir yol bulmalıydım artık hüzünden uzak. Bahar kış geçmeden geldi gönlüme. Bugün döndüm kamptan,  yüzümde unuttuğum çocuksu gülümsememle yeni hayatımı selamladım.

Ben Nefesten sonra daha sakinim. (Daha önce anti depresan ilacı almama rağmen çok çabuk sinirleniyordum) Şimdi duygusal ve kontrolsüz davranışlarım oldukca azaldı. Artık mantık daha ağır basıyor Ayşe’de (eşim) bunu tasdikliyor. Yani Nefes benim hayatımda olumlu etki yarattı. Kısaca Nefes bana iyi geldi. Nefes'e geldiğim için mutluyum. (Ayşe de mutlu :) Ayrıca enerjim çok daha fazla. Hastalığımın tipik etkisi olan yapılacak işlere başlama enerjim (start enerjisi) çok çok daha iyi 2-3 senedir yapmak istediğim ama bir türlü başlayamadığım şeyleri sıraya koyup başladım.

Nefes anlatılmaz yaşanır yaşayan bilir ben ben olalı hiç ben olmamışım? nefesle onu farkettim, başkalarını mutlu etmek için ben benden vaz geçmişim, aynaya hiç bakmamışım güzel olan göz rengimi bile görmemişim herkesin  bana katkilarindan bir Mualla yaratmışım oysa ben onların yarattığı bir Mualla olmuşum insan 50 yaşında yeniden doğarmı evet doğar ben bu yaşa kadar yedi defa doğmuşum ama yedinci defa doğdugumda işte herkezin  kattığı bir Mualla değil nefesin bana kattıgı Mualla olarak yeniden doğdum işte tam ben benim, bana bu yolda ışık tutan beni bana hatırlatan sizler Şebnem hocam Emrah hocam ve İbrahim, nefes koçlarım her birinize ayrı ayrı teşekkür ederim. Canım Kendim ekibi anlatılmaz yaşanır.

Sevgili Canım Kendim ekibi, dört günlük kamptan döndükten sonra öyle çok mutlu ve huzurlu hissediyorum ki etrafımdaki insanlar bile fark edip şaşırıyorlar. Kafamın içinde huzur verici bir sessizlik var. Deneyimlediğim duygular ve kazandığım dostluklar sayesinde yalnız olmadığımı aslında boşuna kendime var olmayan düşünceler ile zarar verdiğimi daha da iyi anladım. Bu hissin hiç geçmemesi için bize vermiş olduğunuz takım çantasını sonuna kadar kullanacağım. Her bir katılımcı arkadaşımı ve Canım Kendim ekibini sarıp sarmalayasım var. Kamptan sonra da ihtiyaç duyduğumuzda koçlarımızdan her zaman destek alabileceğimizi bize çok güzel yansıttılar. Bana YOL gösterdiğiniz ve hayatıma yeni bir anlam kattığınız için çok teşekkür ederim. Sizi seviyorum.

Eyvah evim kirlendi oysa yeni temizlemiştim. Çocuklar en sevdiğim vazomu kırdı cok üzüldüm. Kek kabarmadı, yemek yandı, yan komşu bana kızmış, evde eksikler varmış, mobilyayı misafirin oğlu çizmiş... Ufff bi' dünya bahaneler. Öfkelenmek sınırlenmek için ya da kendini üzmek için ne çok sebep var. Canım kendim, ben seni hiç mi sevmedim? Oysa seni sevmek için ne kadar çok sebep var. Sağlıklı bir kalp, mutlu bakan bir çift göz, hissetmek için ellerim, yürümek için ayaklarım, her gün şükür etmek için binlerce sebebim var. Tabii canım kendim demek ne kadar kolaymış. Sadece gör aynaya bak da, derine en derine ne kadar mutlu gozler var. Onları ağlatma sev. O göz, o kalp seni mutlu etmek için var. Artık görüyorum. 🙏 Etrafımdaki canlara bakıp bir zamanlar benim yaptığım öfke nöbetlerimin ne kadar boş olduğunu biliyorum. Uzatılan bir elim var tutmak isteyene çok şükür. 🙏

Canım Canım Kendim Ailesi, 
Sizlerle tanıştığım için çok mutluyum💛🥳 
En başta asıl kendimle canımmmkendimle tanıştığım için aşırı mutluyum minnettarım🙏🏼🍀🧿Hala da bilemediğim bilmediğim ne çok ben varmış benden öte.. 🌙
Ne kadar da güvenli, huzurlu, dingin ve mis gibi bir yolmuş bu çıkmaya cesaret ettiğim. Heyecanlıyım bunun için neler mümkün aşırı ilgi duyuyorum meraklıyım da.. 
Gerçekten de bedenim ne çok kayıt tutmuş öyle benim dahi anlayamadığım ve hatırlamadığım sadece şunu biliyorum anlıyorum ve hissediyorum bir şey olmuşsa olmuştur🙏🏼❣ geri dönüşü veya değişimi mümkün değildir şimdiki kendimi değiştirmek mümkündür. Geçmişimi değil. “An” aşırı keyifliymiş aşırı tutkulu hayran kaldım kalıyorum kalmaya devam etmek için neler mümkün merak ediyorum🤩✨
Ben salak gibi geçmişimin büyün yüklerini sanki Seyit onbaşı gibi sırtlanmışım da yürümeye yaşamaya nefes almaya çalışmışım sıkışmış kalmışım da haberim yokmuş ta ki sizin mucizevi enerjinizle alanınızla karşılaşana kadar🌝🌞🌈 
Ne kadar da güçlüymüşüm, bir o kadar vurdumduymazken de mutluluk ne kadar mümkünmüş🌸 mest oldum🌟 O’nu o gözleri Işıl Işıl bakan cıvıl cıvıl fıkır fıkır olan Minik Hatice’yi gördüğümde anladım 🍀 Son seansta aynada gözlerimin içine baktığımda evet ya bu dedim söz verdim böyle içime sokasım geldi zaten içimdeymiş ki sadece toprak atılmış farkettim şimdi o topraklar ile nasıl sabırla hayatıma devam etmeye çalışmışım hayretler içinde kaldım kendimi nasıl ihmal etmişim ne güzel bir şeye vesile oldunuz öyle o küçük kız çocuğunun ışığını görmeme vesile oldunuz. Allah sizden binlerce kez razı olsun 🧿🙏🏼🤍 ilk seansta yok bu sefer kendin halledersin ağlama her işini ağlayarak hallet diyen babamın sesini dinlediğimde uyandığımda resmen gözlerim yanıyordu ve sinüslerin dolmuştu şaka gibi attık bütün duygularımı kabul ediyorum babam bile olsa sesini kısıyorum dışarıdan içeriye değil içeriden dışarıya duygularımdan utanmayarak olağan ihtiyacım olduğunu bilerek şenim. Son seansta hıçkıra hıçkıra güzelliğine ağladım hayatın nasıl yük etmişim kendime kendimi ben zannettiğimi zanlar dünyasında boğulmuşum topraklar altında kalmışım da bi köklenememişim ki hayata ayaklarımı o güzel toprağa basmaya cüret edememişim aslında nasıl güzel yarattığını göremediğime ağladım ne kadar mükemmel bir güçmüş Yaradanıma güvenmek. Teslimiyet ne kadar güzelmiş❣ şimdi Miniğimin sesini özümü dinliyorum daha doğrusu dinlemeye çalışıyorum😅 Elimden geldiği kadarı ile, yeteri kadar🌸🤩😇🥰🧐🤓🤗🤤 Olan ihtiyacım olanın teslimiyeti çok güzel. Olmamalı yapmamalı -meli -malı düşüncesi olmadan kendime nasıl davrandığının deneyimini tecrübe ediyorum. Sayenizde🥳✨😘🤓 
Seanslarda bırak, nefes kendiliğinden gelir nefesi yapma diyen koçlarımın sesleri geliyor bir şeye kendimi zorladığımda olmalı ya dediğimde bazı şeyler olmazsa daha güzeli olur🧡 
Artuk Hakikatime güveniyorum💚 Onu biliyordum da fakat hissetmek ne muazzam bir şeymiş ya tadından yenmezmiş 😋🍀 
Bütün yoldaşlarımı kalplerinden öpüyorum 😘 
Yolumuz ışık olsun inşallah her daim O’nun yolundan yürümek niyetiyle💕 
Allahım yolumuzu hayır etsin🙏🏼😇 
Nefes aldım, nefes verdim,burdayımmm! Pes etmemmm, yoooook❣
Yol, yoldan çıkınca güzeeeelllll✨ 
Olabiliiirrrrrr🤗 
İçeriden dışarıdaysa kocaman kucak dolusu aşk ile satılıyorum😋🍀❣😘🤗 
Nefeslerinden öpüyorum 💚 
Spread Love 💗

Yol kampı uzun zamandır katılmayı istediğim çok özel bir deneyim idi. Okuduğum bir çok kitabın özeti gibiydi. Sevgili Emrah, Şebnem ve ekibiniz bizi çok özel hissettirdi. Oyunlar bizi çocukluğumuza götürdü. Kah ağladık kah güldük. Yemekler de çok güzeldi. Doğa muhteşemdi. Eğer bir hediye vermek ya da almak isterseniz Yol Kampı derim. Çok öpüyorum. Şimdiden özledim. Sevgi ve Şifa ile kalın.

Nefes Kampı sonrasında Nefes Koçluğu alanı, derinleşmekten korktuğum bir gelişim süreciydi. Ben kimim ki, kime ne yol göstereceğim anlayışına sahiptim. İçten içe merak ediyordum, bir yandan iş hayatıma parelel zaman ayıramam ya da öğrenir ve yapmazsam diyerek kendime engel koymaktaydım. Bir an ve bir günde karar verdim. Uçaktan atlamak istedim ve nefes farkındalığı ile hayatta ilerlemeye niyet ettim. Eğitimi ve süreçlerimi tamamladım, şu an seanslara başlayan bir nefes koçu olarak, madalyonun diğer tarafına hakim olmak paha biçilmez. Her bir seansta danışanılarımla birlikte yol alabildiğim için şanslıyım. Kendime yaptığım bu özel yolculuk için kendimi yürekten tebrik ediyorum. Hayatlarında gerçek bir farkındalık yaşamak isteyen cesur canlara can olmaya, nefesi daha tutkuyla yaşamaya ve yaşatmaya niyet ettim. Nefes Koçu olmak için yapmanız gereken ya da sahip olmanız gereken hiç bir şey yok, nefesin büyüsüyle o heyecanı yeniden canlandırmak için nefis bir kaynak var. O kaynak özünden gelen aşk, aşkı dinle ve kendine bu fırsatı ver! Bu yol bambaşka ve denemeye değer 🙏🏻 Şebnem Hocam, Emrah Hocam ve Sevgi Hocamızın liderliğinde iliklerimize işleyene kadar anlatan ustaların ve Canım Kendim’in bir parçası olmaktan ötürü gurur duyuyorum. 

Hepimiz her gün uyandığımızda, kendimize yeni bir ben seçiyoruz. Ben bugün kimim? O kadar farkında olmadan, idrakten uzak benlikler seçmişim ki kendime, seçtiğim halimle kavgadaymışım hep. Hayatımda ilk kez, hiç plan yapmadan ve sorgulamadan hiç tanımadığım bir sesin çağrısına uyarak gittim aslında bu kampa. İyiki dinledim o sedi, iyiki girdim bu Yol'a. Kendimi gördüm, sevdim, affettim, teşekkür ettim. Yıllardır hep biraz nefes almak istediğimi ama hiç alamadığımı orda alınca farkettim. Panikatak anlarımın sadece nefes almaya ihtiyaç duymak olduğunu ilk seansta idrak ettim. Bu yolda bana rehberlik eden, sabah uyandığımda aldığım kocaman nefes ile yolda olmaya ve en iyi halimi seçmeye rehberlik eden başta koçlarımız Şebnem, Emrah ve Sevgi hocama, tüm canım kendim ekibine, bana 4 gün boyunca beni gösteren tüm Yol arkadaşlarıma sonsuz teşekkür ederim.

Nefes alabileceğimi ve nefes almanın hissini 38. yaşımda öğrendim. 
Aslında hayatı yaşamak çok kolaymış. Ama 38 yıldır kimse bana bunu öğretmemiş. Ben derin karanlık kuyularda boğulmak üzereyken Canım Kendim!i farkettim ve Yol kampına katıldım. Yol kampında yaşadıklarım ve orda nefes alabildiğimi farketmek bana çok iyi geldi. O iyi halimi görünce nefesim hiç kesilmesin ve yeniden doğan Nurgül Gökçe artık yaşasın diye koç olmaya karar verdim. 38 yıllık hayatımda yaptığım en iyi şeydi nefes almak 🙏🏻 
Bu yolu bize gösteren yaşatan hocalarıma ve katkısı olan yolda tanıştığım tüm arkadaşlarıma teşekkürü borç bilirim.

Tekstil mühendisiyim ve hayalim olan bu mesleği severek gerçekleştiren ender şanslılardanım. Sadece merak nedeniyle katıldığım Yol kampında yaşadığım tarifsiz deneyimi anlayabilmek ve nefesin mucizesini sevdiklerime anlatabilmek için nefes koçluğu programına katıldım. Kelimelere dökemeyeceğim anları koçluk eğitiminde daha çok yaşadım ve Şebnem’in sert denebilecek bir uyarısıyla kendime geldim. Meğer ben anlamaya çalışarak hayatı kaçırıyormuşum. Aslında hayat anlamaya çalışarak değil,hissederek özgürce yaşanacak bir süreçmiş. Bu farkındalığı hayatımın her alanına yaymak ve nefesi derinlemesine yaşamak için koçluğa hayatımda yer açmaya niyetliyim. Hayatımda yepyeni bir alana giriş yapmama vesile olan Şebnem,Emrah,Sevgi ve tüm CK ekibine sonsuz teşekkürlerimle…

Yolumu, kendimi 2 yıl sonra tekrar buldum. Hem de kelimelerle tarifsiz bir güzellikle… Kendimi çok daha sakin ve akışta hissediyorum. “Ben böyle değildim” diye diye geldim Çeşmeköy’e. Kimdim hatırladım. İyi ki geldim. İyi ki güvendim. Yine görüşeceğiz Sevgi ve selamlarımla ❤️

Kamp boyunca yaşadığım deneyimler, kendimle yüzleşmeler ve seminerler, kendime, olaylara ve insanlara bakış açımı sorgulamamı derinleştirdi. Kamptan sonra karşılaştığım insanlar daha teslimiyette, kabulde insanlar. Algıda seçicilik midir bilmiyorum ama hiç bir şey değişmedi ama her şey değişti hayatımda. İçim bi kıpır kıpır sanki 10 yaş gençleşmişim gibi. Enerjik hissediyorum kendimi.sanki o dört gün önce dünyanın yükünü omuzlarımda hisseden ben değilmişim gibi. Geceleri çok sık uyanırken artık sabah uyanıyorum uykumu almış ve dinlenmiş olarak. Kafamda bir şeyleri çözmüş olmanın hafifliği ile kendime daha iyi davranıyorum artık. Kamptan önce attığım adım beni nefes kampına getirdi. Canım Kendim bana yolu gösterdiği için hepinize şükrediyorum.

Hiç bir beklenti de olmadan sadece az huzur az dinlenme diye gittiğim bu kamp’ta nereden bilebilirdim ki kalan ömrümü bu Yol’da devam ettirmek isteyeceğimi👌🏼 Tanımadığım onca insanın içinde ‘zan’lar olmadan, cinsiyet ayrımı olmadan bir olabilmeyi, kendimi sevmeyi de korkularımla yüzleşmeyide sizde öğrendim🙏🏽 Kattığınız her bir farkındalık şu anki yaşamı o kadar güzel etkiledi ki. Kendini seven her bir bireyin tatması gerekir diye özetleyebilceğim bir atmosferdi😇 Anlatılmaz yaşanır dedirttiniz 🙏🏽 üzerine bir de bana yeni bir aile verdiniz🫶🏽 Bin şükran her birinize, iyi ki siz 🙏🏽 Emrah hocam, Şebnem hocam, İbrahim hocam, Sevgi hocam 🙏🏽

“Sen hiç gözlerin kapalı yürüdün mü, ben koştum” Ne var ben de koşarım dediğinizi duyar gibiyim. I ıh öyle olmuyor o iş.. Yolun başında seni yüreklendiren, koşarken yanında yoluna ışık tutan ve yolun sonunda seni saran koca yürekli insanlar olması gerekiyor.. İşte Canım Kendim’le yaşayacağın deneyim böyle birşey, ruhundaki fazlalıkları bırakırken ortaya çıkan gerçek BEN’in istediği yolu ve birlikte yürüyeceği yürekli insanları farkedeceksin. Aldığın her nefesle uyanacak, hissedeceksin. Kabuğun çatlayacak yeniden filizlenecek, renk renk açacaksın ve nihayet tünelden çıkacak ve yoluna huzurla devam edeceksin. Biz kampa 47 kişi girdik, çıktığımızda hepimiz bir olduk birbirimize can olduk, iyi ki.. YOL devam ediyor, kim tutar bizi? Tutana AŞK olsun ❤

Benim için muhteşem bir deneyimdi. Canım Kendim ve yol arkadaşlarıma çok teşekkür ediyorum, hayatıma yaptıkları tüm katkıları için.

Dört günlük NEFES kampı sonrası eve döndüğümde herkes nasıl geçti diye soruyordu. Klasik bir söylem olan anlatılmaz yaşanır cümlesinin ardından hep şöyle dedim; Çok aç olduğunuz bir anda karşınıza nefis bir yemek getirsele, afiyetle yedikten sonra ruhunuz, bedeniniz bunun hazzı ile doydu ve gevşediniz. Tadı damağınızda kalan bu yemeği düşündükçe hissettiğiniz hazzı düşünün, işte onun gibi l Öyle güzeldi ki; yemekten yorulduğunuz halde devam etmek, o lezzeti  bırak istemiyorsunuz diye anlattım. Çok nefes aldım . Her alış ile göğüs kafesim büyüdükçe oraya sevgi doldurdum. Şükürlü anlarımda kalıp, Gözyaşlarımı verdim. Sizi seyrettikçe kendimde, Şebnem’in enerjisini, Emrah’ın yalınlığını, Sevgi’nin disiplinini, ibrahim’de ki güveni gördüm. Başka gözlerde kendimi gördüm. Korkularımdan korktum. Sınırlarımı zorladım, koştum. Önce yok oldum, sonra küçük kız çocuğu Gül’ ün elinden tutum bu güne getirdim. O güzel sofradan kalkıp  döndüğümde nasıl olacak diye merak ediyordum . Rıtuelleri yapmaya çalışsam da oradaki gibi tam konsantrasyon halini yakalayamadım. Tasavvuf ile ilgili aldığım notları temize geçtim. Nefes çalışmaları sonrası hissettiklerimi yeniden okudum. Bazı şarkıların sözlerini, bazı kitaplardaki cümlelerin başka anlamlar taşıdığını farketmeye başladım. İçim neşe ile doldu, kamptan önce hep anlamlandıramadığım, takıllı kaldığım düğümler çözülmeye başladı. Daha çok yol var biliyorum. Henüz işe ve istanbul’a dönmedim. Kamp sonrası biraz böyle olmakta iyi geldi. Gerçek yaşam derdim eskiden o iş hayatına şimdi hangisi gerçek bakıyoruz birbirimize… Adım atmama vesile olduğunuz için HEPİNİZE AYRI AYRI çok teşekkür ederim.

Bir söz var. ”Kaybolmadan bulamazsın kendini” son 2 yılda kaybolduğumu hissettim ve bir Yol bulmalıyım dediğim yerde Yol’u gördüm. Yol’da insanların saf özleri ile buluştuğunu gözlerinde, sözlerinde görüp hissedince bir adım attım ve kendimi Yol’ da buldum. Muhteşem dört günde Nefesi ve Gerçeği iliklerime kadar hissettim, farkli insanlarin aynı yüzleşmeleri yaşamasına eşlik ettim ve kendimi buldum kendimce… Hep bildiğimiz ancak yaşarken unuttuğumuz bir çok şeyi hatırlatan samimi, fedakar, ilham verici bir ekip var Yol’da bu yüzden iyi ki deneyimledim; Her şey için sonsuz teşekkürler, herkesin Yol’ u açık olsun…